Onlangs kreeg ik door Youtube een video van zo’n 40 minuten aangeboden. Een programma uit de reeks Steenrijk, Straatarm van de televisiezender SBS6. Dat is een programma waarin arme mensen een weekje het leven van rijke mensen mogen ervaren en omgekeerd.
Enthousiast, maar toch een tikkeltje gespannen pakt Fred zijn koffer in. Dordrecht is toch wel even iets anders dan Parijs, waar Fred zijn kapperszaak heeft. “Moet ik dit ook meenemen?” vraagt Fred aan Gerard die binnenhuisarchitect is. “Wat jij wil, lieverd.”
In Dordrecht, in een rijtjeshuis waar het behang van de muur bladdert, wordt ook een koffer ingepakt. Ze gaan immers voor het eerst op reis en ze weten niet waarheen. Even later zie je het arme gezin -een moeder, een dochter en een zoontje- in een auto zitten, op weg naar: SCHIPHOL!!!
Het dochtertje klapt in haar handen. “we gaan met het vliegtuig!”
Een week leven in luxe, zonder na te hoeven denken hoe je het geld moet besteden. “Tweeduizend euro?!?” Voor een bijstandsmoeder met twee kinderen is dat wellicht een droom die een keer uitkomt. Na die week kom je toch weer terug in dat huis met het afgebladderde behang, de bewindvoering en de schuldsanering.
Na dezelfde week komen Fred en Gerard ook thuis, na dagen van ontberingen: “wat heerlijk Geer, zal ik even een fles uit de ijskast halen?”
Is dit programma een gunst naar arme mensen, of steekt men juist de tong uit?
Update: na de uitzending heeft Gerard besloten om het fatsoeneren van het behang te financieren.